Padaczka występująca u psa to choroba, charakteryzująca się nawracającymi atakami drgawkowymi. Niestety w większości, stwierdzenie głównej przyczyny tego typu zaburzeń nie jest możliwe. Szacuje się, że u niektóre rasy narażone są bardziej na występowanie ataków padaczki. Może pojawiać się ona zarówno w regularnych, jak i nieregularnych odstępach czasu. Padaczka u psa – czym jest wywołana? Niestety określenie głównej przyczyny, występowania u czworonoga ataków padaczki jest trudne do ustalenia. Przyjmuje się jednak, że zaburzenie to, może być powodowane przez zawał, niedotlenienie, czy krwotok. Są to przyczyny tzw. naczyniowe. Ataki padaczki mogą występować także przez nosówkę, zapalenie opon mózgowych i mózgu, czy wściekliznę, czyli przyczyny zapalne. Niestety istnieją także inne czynniki wpływające na powstawanie ataków padaczki, takie jak: choroby nowotworowe, a także niedoczynność tarczycy, czy zaburzenia elektrolitowe. Klasyfikacja padaczki u psów Wyróżniamy dwa rodzaje padaczki. Są to padaczka idiopatyczna, czyli pierwotna, a także padaczka wtórna, czyli objawowa. U psów chorych na padaczkę istnieje ryzyko jej wystąpienia, przez występowanie bodźców takich jak: niespodziewany ruch, błysk światła, czy głośne dźwięki. Dlatego tak ważne jest, aby podczas spaceru z czworonogiem, nie narażać go bezpośrednio na te czynniki. Adresówka dla psa i obroża półzaciskowa doskonale sprawdzą się podczas wyjścia ze zwierzęciem. Dzięki nim unikniesz zmartwień i problemów związanych z ewentualną ucieczką czworonoga. Padaczka idiopatyczna Częstą formą padaczki występującą u psów jest padaczka idiopatyczna. Pojawia się ona w każdym wieku, jednak najczęściej u młodych psów. Ta forma padaczki ma uwarunkowania genetyczne. Najczęściej występuje u ras takich jak: owczarek niemiecki, beagle, jamnik, pudel, seter, szpic wilczy, golden retriever, labrador retriever, spaniel, siberian husky, alaskan malamute. Psy, które chorują na padaczkę, nie powinny być dopuszczane do rozrodu. Padaczka wtórna ( objawowa) Przyczyna tego rodzaju padaczki jest możliwa do ustalenia. Czynniki, które przyczyniają się do występowania tego typu ataków padaczki to: urazy, infekcje, wrodzone wady budowy mózgu, nowotwory, czy choroby zwyrodnieniowe. Mogą to być także przyczyny pozaczaszkowe, takie jak: zaburzenia metaboliczne, zaburzenia elektrolitowe, czy nawet zatrucia. Jak przebiega padaczka u psa? Padaczka u psa przebiega w dwóch etapach. Pierwszy z nich, tzw., aura występuję przed padaczką właściwą. Pojawia się ona na kilka godzin bądź kilka minut przed drugim etapem padaczki. Ten atak trwa krótko i z reguły przebiega stosunkowo spokojnie. Objawia się on głównie większym zaniepokojeniem zwierzęcia, czy nie reagowaniem na otoczenie. Wśród niektórych psów mogą wystąpić ruchy kłapania żuchwą. Padaczka uogólniona – objawy Drugi etap, padaczka uogólniona, czyli duży atak padaczkowy przebiega dużo bardziej gwałtownie, gdyż podczas niego następują drgawki. Do jego objawów należą także: kłapanie żuchwą, ślinotok, a także utrata przytomności. Podczas napadu padaczki zdarza się, że łapy zwierzęcia sztywnieją. Pies może oddawać mocz bądź kał. Duży atak padaczki może trwać od kilku sekund do 3 minut. Po całym zdarzeniu pies może wydać się zdezorientowany, niespokojny, a czasem stać się bardziej agresywny. Po wystąpieniu ataku koniecznie, jak najszybciej zgłoś się do weterynarza! Atak padaczki u psa- jak postępować? Ataki padaczki to stresujące wydarzenie, nie tylko dla zwierzęcia, ale także dla właściciela. Jak powinno się zachować w przypadku wystąpienia ataku padaczki u psa? Przede wszystkim nie panikować i skupić się na działaniu, aby zapobiec wystąpieniu urazów u czworonoga. Na początku pojawienia się ataku, należy usunąć niebezpieczne przedmioty znajdujące się w zasięgu psa. Pamiętaj, by cały czas osłaniać głowę zwierzaka, możesz położyć na nią koc. Podczas wystąpienia ataku, usuń z pyska psa wszelkie przedmioty, którymi mógłby się zadławić. Po ustąpieniu objawów ataku padaczki zapewnij swojemu zwierzęciu wygodne i komfortowe miejsce do wypoczynku. Koniecznie zabierz swojego psa do lekarza weterynarii! Jakie są konsekwencje ataków padaczkowych u psa? Jeżeli są one krótkie i sporadyczne, to następuje dezorientacja i osłabienie zwierzęcia. Niestety długotrwałe ataki padaczki są bardzo niebezpieczne i mogą spowodować przejściową utratę wzroku, czy niedowład kończyn. Nieprzerywane ataki padaczki niosą za sobą ryzyko uszkodzenia układu nerwowego, a nawet śmierci. Atak padaczkowy a stan padaczkowy Czym różnią się między sobą; atak padaczkowy, a stan padaczkowy? Otóż używając drugiego określenia, chodzi o atak padaczkowy, trwający nieprzerywanie powyżej 10 minut. Stan padaczkowy jest bardzo niebezpieczny dla życia zwierzęcia i wymaga niezwłocznej interwencji lekarza weterynarii. Jeżeli trwa on długi czas, może powodować groźne, nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym, a w konsekwencji prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. Leczenie padaczki u psa, związane jest z przyjmowaniem leków przeciwdrgawkowych, bądź dożylnych. Wszystko zależy od tego, jak często pojawiają się napady. Leczenie stosowane wspomagająco to między innymi właściwa dieta. Padaczka jest bardzo niebezpiecznym zjawiskiem dla zdrowia psa. Wymaga natychmiastowej konsultacji lekarza weterynarii, który stwierdzi jej przyczynę, o ile to będzie możliwe. Ważne by przy napadzie padaczki, jak najszybciej pomóc swojemu zwierzęciu, a tym samym zniwelować dodatkowe urazy. Pamiętaj, by w szczególny sposób dbać o zwierzę i obserwować jego zachowanie.
Odrobaczanie psa: objawy zarobaczenia i tabletki na odrobaczenie psa. Lekarz weterynarii Magdalena Zdanowska 10 komentarzy 28/04/2023. 4.6 / 5 ( 45 ) Odrobaczanie psa. Robaki u psa należą do pasożytów wewnętrznych. Należy przypomnieć, co właściwie oznacza ten termin: pasożytnictwo jest formą współżycia organizmów, w których
Gdy pupil drży, traci świadomość, wykonuje nieskoordynowane ruchy, każdy właściciel jest przerażony. Ale choć coś takiego może się przydarzyć niemal każdemu psu, nie oznacza to wcale, że z pewnością cierpi on na padaczkę, choć uważa się ją za najczęściej występującą chorobę neurologiczną psów. O padaczce możemy mówić, jeśli co jakiś czas występują mniejsze lub większe ataki padaczkowe. Między nimi czworonóg jest zdrowy i zachowuje się normalnie. Jednorazowe pojawienie się drgawek nie pozwala uznać, że nasz podopieczny cierpi na padaczkę. Rodzaje padaczki Idiopatyczna (młodzieńcza), najczęściej występująca – przyczyną jest prawdopodobnie wrodzone zaburzenie czynności mózgu o podłożu genetycznym. Ten rodzaj padaczki występuje głównie u psów, a szczególnie zagrożone są niektóre rasy. Specjaliści stwierdzili, że nosicielami genów padaczki mogą być: beagle, owczarki belgijskie, szpice wilcze, collie, jamniki, pudle, owczarki niemieckie, setery, golden retrievery, labrador retrievery, spaniele, siberian husky i alaskan malamute. Wtórna – spowodowana chorobami mózgu, np. zapaleniem mózgu i opon mózgowych, wadami wrodzonymi (np. wodogłowie) czy nowotworami. Występują też drgawki niepadaczkowe wywołane na przykład przez zbyt niski poziom glukozy we krwi, który zdarza się w przypadku cukrzycy, niedotlenienie (np. z powodu anemii, chorób serca), choroby nerek, wątroby, niedoczynność tarczycy, choroby zakaźne np. białaczka, nosówka, zatrucia np. czekoladą czy płynem chłodniczym, gorączkę i udar cieplny, silne zarobaczenie (przede wszystkim u szczeniąt).
- Рሎμኀδосու ошадеሤуτ гαн
- Зебуኬብшοኡጣ оռенувсጳ
- Αскቩц тሃхрօхре лθ ифեхуտоц
- ሢፕνօ ሎ
- Аրяпуноኚеሖ ωр
- ጰфፈልо ጋեсвысрիр еկотеδጁր
Wpierwszych dwóch latach pracy w linii miałem wśród pasażerów atak padaczki, dwa potencjalne zawały serca i za każdym razem to była zupełnie nowa sytuacja, z komplikacjami, z którymi wcześniej się
Padaczka u psa to choroba charakteryzująca się nawracającymi atakami drgawkowymi. Budzi wiele emocji z uwagi na jej przerażający widok. Jest to schorzenie złożone, biorąc pod uwagę jego przyczyny i mechanizmy. Dlatego warto wiedzieć co wywołuje padaczkę u psów, jak pomóc zwierzęciu w trakcie ataku i jakie są rokowania na wyleczenie. Spis treściObjawy padaczki u psaCo robić kiedy pies ma atak padaczki?Leczenie padaczki u psa Dokładny mechanizm napadów padaczkowych u psów ciągle nie jest do końca poznany. Przyjmuje się, iż jest to efekt zaburzeń równowagi pomiędzy procesami hamowania i pobudzania w mózgu. Atak padaczkowy jest niekontrolowanym, gwałtownym wyładowaniem pojedynczych grup neuronów. W klasyfikacji padaczki wyróżniamy dwie grupy: 1. Padaczkę pierwotną/ idiopatyczną – jej przyczyny nie są dokładnie poznane, często jest to choroba wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Przyjmuje się, iż mózg w swojej budowie nie odbiega od normy ale mimo to nie funkcjonuje prawidłowo. 2. Padaczkę wtórną (objawową) – jej przyczyny można z kolei podzielić jeszcze na 2 grupy: wewnątrzczaszkowe: zmiany w mózgu (uszkodzenie naczyń, urazy, infekcje, wrodzone wady budowy mózgu, nowotwory , choroby zwyrodnieniowe); pozaczaszkowe – czynniki wywołujące ataki mają swój początek w innych narządach / zaburzeniach poza mózgiem. Są to głównie zaburzenia metaboliczne, w tym dysfunkcje pracy wątroby i nerek, hipoglikemia (obniżony poziom cukru), zaburzenia elektrolitowe, zatrucia. Padaczka idiopatyczna/pierwotna występuje u psów w każdym wieku, najczęściej daje o sobie znać u psów dość młodych. Szacuje się, że zakres wiekowy w którym pojawiają się pierwsze objawy padaczki pierwotnej to od 6 m-ca życia do 5 lat. Padaczka wtórna zaś częściej występuje u psów starszych, u których mogą wystąpić dodatkowe zmiany w mózgu lub zaburzenia metaboliczne. Padaczka idiopatyczna u psów jest uwarunkowana genetycznie. Do ras predysponowanych należą: beagle, wszystkie owczarki, boksery, collie, cocker spaniele, jamniki, pudle, setery irlandzkie, golden retrievery, labradory, sznaucery miniaturowe, berneńczyki, bernardyny, szpice niemieckie. Osobniki chorujące na padaczkę nie powinny być rozmnażane. Padaczka idiopatyczna występuje też u kotów ale znacznie rzadziej niż u psów. U kotów nie stwierdzono predyspozycji rasowych. Zarówno u psów jak i u kotów padaczka idiopatyczna występuje najczęściej w stanie snu lub odpoczynku, natomiast przy padaczce wtórnej nie obserwuje się takiej zależności. Objawy padaczki u psa Z klinicznego punktu widzenia wyróżnia się 2 grupy napadów padaczkowych u psów, ze względu na ich przebieg: 1. Napady częściowe - nie wywierają wpływu na stan świadomości, zazwyczaj są to zaburzenia ruchowe, takie jak: drżenia mięśni twarzy, przechylanie głowy, drganie pojedynczych kończyn. zaburzenia zachowania: jak napady agresji, chodzenie w kółko, wycie, szczekanie, uporczywe patrzenie w jeden punkt, „objaw łapania much” (zwierzę kłapie pyszczkiem usiłując złapać niewidzialną muchę). Takie napady częściej występują u kotów niż psów. Są bardzo trudne do określenia i sklasyfikowania jako padaczka. 2. Napady uogólnione – z towarzyszącą: utratą świadomości, utratą równowagi, drgawkami, mimowolnym oddaniem moczu i kału. Takie napady występują u 80% psów chorych na padaczkę. Napad uogólniony składa się z 3 faz: - faza prodromalna (tzw. „aura”) może pojawić się już na kilka godzin przed wystąpieniem ataku drgawkowego. Zwierzę zachowuje się inaczej niż zazwyczaj. Jedne zwierzęta są nadmiernie pobudzone, drugie szukają ustronnego miejsca i oddalają się, jeszcze inne szukają bliskości i kontaktu z właścicielem. - faza właściwego napadu (tzw „iktus”) rozpoczyna się nagle i trwa do kilku minut. Podczas ataku zwierzę upada na bok, staje się sztywne, kłapie żuchwą, porusza kończynami bądź kończyny są usztywnione, ślini się, oddaje mimowolnie mocz i kał. - faza ponapadowa – zwierzę jest zdezorientowane, zakłopotane, może chodzić bez celu. Zwierzę bezpośrednio po ataku może zacząć dużo jeść i pić. Zdarza się również, że bardzo szybko powraca do normalnej aktywności. Biorąc pod uwagę częstotliwość wystąpienia ataków wyróżniamy: atak pojedynczy, atak gromadny i stan padaczkowy. Z atakiem gromadnym mamy do czynienia kiedy wystąpiły więcej niż dwa ataki następujące po sobie w ciągu doby. Zaś stanem padaczkowym określamy atak trwający ponad 30 minut lub występujące po sobie ataki padaczkowe, pomiędzy którymi nie nastąpił powrót do świadomości. O ile ataki pojedyncze są po prostu wycieńczające dla organizmu, o tyle stan padaczkowy może grozić zejściem śmiertelnym i wymaga bardzo szybkiej interwencji weterynaryjnej w celu przerwania patologicznych wyładowań w mózgu. Aby usprawnić terapię i współpracę z lekarzem weterynarii wskazane jest prowadzenie dzienniczka napadów, w którym odnotowujemy datę, godzinę, czas trwania i krótki opis jak wyglądał atak. Co robić kiedy pies ma atak padaczki? Należy kontrolować przebieg ataku, zapobiegając dodatkowym urazom. Z otoczenia psa należy usunąć wszelkie przedmioty, którymi mógłby się skaleczyć bądź uderzyć. Należy osłaniać głowę psa przed uderzeniami, dlatego dobrze jest podłożyć mu pod głowę np. koc. Jeśli w okolicy pyszczka znajdują się jakieś drobne przedmioty, należy niezwłocznie je zabrać, aby nie dostały się do jamy ustnej. Wbrew powszechnej obiegowej opinii, że należy wyciągnąć język, nie zaleca się takich praktyk w pierwszej kolejności. Musimy pamiętać, iż nasz pies nie jest świadomy co się z nim dzieje i może nas skaleczyć/ ugryźć podczas próby takiego udzielenia pomocy. Należy oczywiście kontrolować czy pies nie ma problemów z oddychaniem i czy język mu w tym nie przeszkadza. Jeśli tak, wtedy delikatnie możemy spróbować go wysunąć. Jeżeli u psa okresowo występują ataki padaczkowe, to lekarz weterynarii może zalecić lek przeciwpadaczkowy, który podaje się doodbytniczo zwierzęciu w trakcie ataku (w postaci wlewu lub czopków). W sytuacji okresowych napadów dobrze jest zaopatrzyć się w ten lek i mieć go w domu na wypadek ataku. Jeśli atak się skończy, trzeba dać psu chwilę na powrót do formy i po wstępnym uspokojeniu udać się do lecznicy weterynaryjnej. Lekarz weterynarii wykona badanie kliniczne, ocenę odruchów neurologicznych i zleci dodatkowe badania, aby wykluczyć też przyczyny metaboliczne padaczki. Lekarz może też zlecić tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny aby wykluczyć zmiany wewnątrzczaszkowe. Jeżeli mamy do czynienia z nieprzerwanymi nawracającymi atakami trzeba z psem nawet w trakcie trwania ataku udać się do lecznicy. W takiej sytuacji konieczne jest farmakologiczne przerwanie wyładowań w mózgu, w ciężkich przypadkach niezbędne bywa wprowadzenie psa w stan śpiączki farmakologicznej. Leczenie padaczki u psa Padaczka u psa jest chorobą przewlekłą, zatem nasi pupile z tą przypadłością najczęściej muszą dostawać leki do końca życia. Każdy napad drgawkowy prowadzi do niszczenia komórek nerwowych, dlatego podjęcie leczenia jest bardzo ważne. Leki przeciwdrgawkowe wprowadzamy przy atakach zdarzających się częściej niż 1x na miesiąc i przy atakach gromadnych. Stan padaczkowy wymaga udzielenia pomocy przez lekarza weterynarii, gdyż leki podaje się w takiej sytuacji dożylnie. Po wyciszeniu ataków i ustabilizowaniu stanu ogólnego, zwierzę dostaje do domu leki, jak wszyscy inni padaczkowi czworonożni pacjenci. Spośród leków przeciwdragwkowych w leczeniu padaczki u psów i kotów stosuje się : fenobarbital – lek pierwszego rzutu w leczeniu padaczki u psów, przy długotrwałym stosowaniu tego leku należy kontrolować poziomy parametrów wątrobowych, gdyż może osłabiać funkcje wątroby; bromek potasu; lewetyracetam; imepitoina; gabapentyna; zonisamid. Celem leczenia jest całkowite wyeliminowanie napadów drgawkowych. W niektórych przypadkach nie jest to możliwe i jako sukces terapii uważa się już samo zmniejszenie nasilenia i częstotliwości ataków. Dla osiągnięcia pożądanego efektu bardzo ważne jest systematyczne podawanie leków. Czy padaczkę u psa można pomylić z inną chorobą? Schorzeniem przebiegającym z drgawkami jest tężyczka poporodowa, ale nie ma ona związku z funkcjonowaniem mózgu. Jest to objaw niedoboru wapnia, który pojawia się u suk karmiących, w szczycie laktacji, najczęściej po ok. 2-3 tygodniach od rozwiązania. Zatem jeśli mamy sukę karmiącą, u której wystąpił atak drgawkowy, należy udać się do lecznicy, aby sprawdzić poziom wapnia i uzupełnić jego niedobory. Innym stanem przypominającym atak padaczki jest omdlenie. Jest to nagła utrata świadomości z upadkiem w następstwie utraty napięcia mięśni. Jest skutkiem przerwania dopływu krwi lub niedostatecznego dostarczenia tlenu do mózgu. W odróżnieniu od padaczki, przy omdleniu nie występują drgawki, a czynnikami wyzwalającymi są wysiłek fizyczny i podniecenie np. przy witaniu członka rodziny lub wychodzeniu na spacer. Częstymi przyczynami omdleń są problemy z sercem. Lekarz weterynarii Ewa Korycka-Grzegorczyk Absolwentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Ma doświadczenie w leczeniu zwierząt towarzyszących, ze szczególnym uwzględnieniem dermatologii, cytologii i chorób zakaźnych. Doświadczenie zawodowe zdobywała w lecznicach w Lublinie i Łodzi. Obecnie pracuje w lecznicy weterynaryjnej w Pabianicach. Na bieżąco pogłębia swoje umiejętności uczestnicząc w kursach i konferencjach. Prywatnie miłośniczka kotów i właścicielka pięknego, rudego maine-coona o imieniu Felin.
Zauważylem ze można łatwo przewidzieć atak psa wchodząc np na new meteo i popatrzeniu na graf z cisnieniem. Obserwuje pieska od okolo 4 miesięcy pod kątem zmian klimatycznych. Chciałbym też dodać, że narazie ataki wyglądają tak, że jest ich okolo 10 w przeciągu dwóch dni, a potem połtora miesiąca przerwy i pies wraca do
Epilepsja u psa zawsze budzi w opiekunach bardzo duży niepokój. Chociaż niektóre rasy są szczególnie podatne na tę chorobę, może ona wystąpić u każdego psa, także kundelka. Obecnie lekarze weterynarii dysponują wieloma wariantami leczenia, głównie farmakologicznego. Wiele zależy także od opiekuna, który powinien regularnie podawać leki, ale także prowadzić dziennik napadów padaczkowych i systematycznie wykonywać badania kontrolne krwi. Padaczka u psa – definicja i podział Padaczka u psa jest chorobą neurologiczną, która powoduje zaburzenia czynności mózgu. Prowadzi do napadów drgawkowych, które mają stały charakter i skłonność do powtarzania się. Epilepsja u psa dzieli się na dwa typy: padaczka idiopatycznapadaczka wtórna. Padaczka idiopatyczna, zwana też pierwotną, jest w większości przypadłością dziedziczną i uwarunkowaną genetycznie. Jej bezpośrednia przyczyna nie jest możliwa do ustalenia. Najczęściej pierwsze objawy pojawiają się u młodych psów między pierwszym a piątym rokiem życia. Padaczka wtórna to taka, której przyczyny są możliwe do ustalenia. Jest to przypadłość bardziej typowa dla kotów, jednak przydarza się także niektórym psom. Ten rodzaj padaczki spowodowany jest uszkodzeniem mózgu z przyczyn zewnętrznych (na przykład w wypadku samochodowym) lub chorobowych. Padaczka wtórna może być wywołana przez choroby metaboliczne nerek lub wątroby. Często powstaje w wyniku zatruć. Zdarza się, że dotyka ona suk po porodzie, szczególnie tych, które wielokrotnie rodziły. Padaczka u psów – objawy i przebieg Wyobrażenia o tym, jak wygląda padaczka u psa, najczęściej ograniczają się do drgawek. Tymczasem wielokrotnie mogą występować ataki bezdrgawkowe, które bywają przez opiekunów ignorowane lub nawet niezauważane. Aby w pełni poznać objawy padaczki u psa, należy zrozumieć, że istnieją dwa rodzaje ataków: petit malgrand mal. Petit mal, powszechnie znany jako mały atak padaczkowy, określany jest właśnie jako bezdrgawkowy. Zazwyczaj trwa bardzo krótko i nie wywołuje typowych symptomów takich jak utrata przytomności. Petit mal powoduje chwilowy zanik świadomości – pies staje się nieobecny, może wykonywać bezwiednie niewielkie ruchy kończynami. Czasami także drgają mu mięśnie. Grand mal, czyli duże ataki padaczkowe to, takie które powodują drgawki u psa. Dochodzi także do utraty przytomności. Atak trwa od kilkunastu sekund do nawet kilku minut. Objawy to: utrata przytomnościupadekgwałtowne skurcze mięśni całego ciałaślinotokwymiotydźwięki (skomlenie, szczekanie, czasami wycie)oddawanie moczu lub kału. Inne przyczyny drgawek u psa Konwulsje pojawiają się nie tylko w przypadku padaczki u psów. Mogą także towarzyszyć różnego rodzaju zatruciom oraz chorobom. Bywają skutkiem przewlekłej niewydolności nerek, chorób serca, wątroby lub zakaźnych (między innymi wścieklizny). Epilepsja u psa – przebieg napadu Warto znać przebieg napadu padaczkowego u psa, który składa się z trzech faz: faza zwiastunowafaza napadu właściwegofaza popadaczkowa. Faza zwiastunowa jest czasami trudna do zauważenia, ponieważ jej objawy są bardzo delikatne. Możesz wtedy zaobserwować, że zachowanie psa nieco się zmienia. Może stać się niespokojny, pobudzony, kręcić się po mieszkaniu i szukać z tobą kontaktu. Niektóre psy jednak wolą unikać bodźców i chowają się z dala od hałaśliwego otoczenia. Charakterystycznym zachowaniem dla tej fazy jest ślinienie się, kłapanie paszczą i oblizywanie. Faza zwiastunowa może trwać nawet kilka godzin. Faza napadu właściwego ma różne objawy w zależności od rodzaju ataku – petit mal lub grand mal. Faza końcowa padaczki u psa również zależna jest od tego, czy atak był duży, czy bezdrgawkowy. W przypadku petit mal bardzo trudno przegapić tę fazę. Trwa krótką chwilę. Pies jest wówczas zdezorientowany i może być nieco osłabiony. Jeżeli pies miał duży atak drgawkowy, przez jakiś czas może mieć problemy ze wstaniem. To wtedy może być może nastąpić nietrzymanie kału lub moczu. Zwierzak stopniowo wraca do pełnej świadomości. Przez pewien czas mogą występować zaburzenie neurologiczne – problemy z widzeniem lub niedowład kończyn. Atak padaczki u psa – jak się zachować? Wielu opiekunów zastanawia się, jak zachowywać się w czasie ataku padaczki psa. Przede wszystkim jest to trudne dla tych, którzy po raz pierwszy mają do czynienia z dużym atakiem. W takiej sytuacji nie jest trudno o panikę i ogromne nerwy. Musisz jednak pamiętać, że kluczem do skutecznej pomocy zwierzęciu jest zachowanie spokoju. Pamiętaj, że podczas ataku pies traci świadomość, dlatego ani mówienie do niego, ani próby uspokajania nie mają większego sensu. Zwierzę nie jest świadome twojej obecności i w ten sposób nie możesz mu pomóc. Co w takim razie można zrobić? Przede wszystkim warto usunąć z zasięgu psa wszystkie przedmioty, na które może wpaść podczas ataku. Także te, które mogą na niego spaść, lub o które może się rozbić. Emocje i stres mogą ci to uniemożliwić, jednak warto zachować się spokojnie i dokładnie obserwować psa. Wszystkie szczegóły ataku trzeba później przekazać lekarzowi. Nie biegnij jednak do gabinetu weterynarza od razu po ataku. W żadnym wypadku nie dotykaj psa podczas ataku i nie próbuj wtedy nigdzie go przenosić. Ataki epilepsji, szczególnie grand mal, są bardzo stresujące i męczące dla psa, dlatego przed wyjściem z domu powinien mieć czas, aby się uspokoić i nabrać siły. Ataki padaczki grand mal z reguły nie są zagrożeniem życia, jeżeli w otoczeniu psa nie znajdują się przedmioty, które mogą go skrzywdzić. Jeżeli jednak atak epilepsji trwa dłużej niż dziesięć minut i powtarza się, zanim pies zdąży dojść do siebie – wizyta u lekarza weterynarii jest niezbędna. Najprawdopodobniej atak będzie musiał być przerwany farmakologicznie. Padaczka u psa – które rasy są najbardziej narażone? Istnieje kilka ras, które uznawane są za bardziej predysponowane do zachorowania na padaczkę idiopatyczną. Bardzo często choroba ta występuje u: labradorówszpiców wilczychowczarków belgijskichcolliejamnikówmalamutówgolden retrieverówpudliowczarków niemieckich. Padaczka idiopatyczna jest schorzeniem dziedzicznym, dlatego psy obciążone tą chorobą powinny być wyłączone z rozrodu. Między innymi dlatego dobrym rozwiązaniem jest poszukiwanie dobrej i zarejestrowanej w związkach hodowli, w której psy przed rozrodem przechodzą badania genetyczne. Leczenie padaczki u psa Jeżeli podejrzewasz, że twój pies może cierpieć na padaczkę, niezbędny jest kontakt z lekarzem weterynarii. Nawet jeżeli atak to petit mal, który nie daje wyraźnych objawów, pies kwalifikuje się do diagnostyki. Odpowiednie badania pozwolą z całą pewnością zdiagnozować padaczkę. Pojedynczy atak nie musi bowiem świadczyć o chorobie. Epilepsja zostaje zdiagnozowana po wykluczeniu innych chorób. Poza odpowiednimi badaniami bardzo ważny jest wywiad, podczas którego lekarz będzie pytał o okoliczności, w jakich doszło do ataku, także o samopoczucie psa i o ewentualne choroby przewlekłe. Leczenie padaczki przebiega przede wszystkim farmakologicznie. Leki działają poprzez hamowanie niektórych neuroprzekaźników. Dostępne są różne środki i nie wszystkie odpowiadają poszczególnym przypadkom. Warto zaznaczyć, że po pierwszym ataku bardzo rzadko zapisuje się leki, ponieważ pojedynczy wypadek nie świadczy jeszcze o padaczce. Dopiero kiedy w ciągu pół roku pojawią się dwa ataki, można rozpocząć farmakoterapię. Dobrze dobrane leki są w stanie złagodzić ataki, a także wydłużyć okresy pomiędzy nimi. Leki zapisywane są indywidualnie i dobierane do każdego psa oddzielnie. Pod żadnym pozorem nie wolno podawać ich na własną rękę. Źle dopasowany lek nie tylko nie pomoże, ale jest wręcz w stanie pogorszyć sytuację. Padaczka u psa leczona jest najczęściej imepitoliną, fenobarbitalem lub bromkiem potasu. Leczona nimi może być zarówno padaczka u starego psa, jak i u szczeniaka. Padaczka u psa – leczenie wspomagające W przypadku padaczki u ludzi bardzo często wspomagająco stosuje się odpowiednie diety – na przykład ketogeniczną. Nie ma żadnych dowodów, że jest ona w stanie pomóc także psom. Mimo wszystko warto monitorować dietę zwierzaka, ponieważ ma ona wpływ na wchłanianie się niektórych leków przeciwpadaczkowych. Według badań proporcje tłuszczów, białek i węglowodanów mają wpływ na to, jak długo leki metabolizują się w organizmie. Zła dieta może więc sprawiać, że leki nie będą działały odpowiednio skutecznie. Bardzo istotne jest niezmienianie diety podczas rozpoczynania kuracji. Jeżeli jednak do tej pory dieta psa była małowartościowa lub wystąpiły jakieś alergie pokarmowe, zmiana może okazać się konieczna. Bardzo ważne, aby wykonywać je pod opieką zoodietetyka. W przeciwnym razie terapia może okazać się nieskuteczna. Padaczka u psa – podsumowanie Padaczka u psa to przewlekła choroba, która może przysporzyć opiekunowi bardzo dużo nerwów i stresu. Szczególnie pierwsze ataki są bardzo trudne i wywołują wiele emocji. Na szczęście obecnie choroba jest możliwa do opanowania i leczona farmakologicznie z dużą skutecznością. Bardzo ważne jest to, aby zachowywać spokój i uważnie obserwować psa podczas ataku. Dobrym pomysłem jest nagranie go telefonem komórkowym, aby następnie pokazać to lekarzowi weterynarii. Kontakt z lekarzem jest bardzo ważny, jednak pamiętaj, aby nie brać psa do gabinetu w momencie samego ataku ani tuż po nim. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy trwa to wszystko dłużej niż dziesięć minut. Niestety, padaczka obecnie nie jest chorobą uleczalną. Można jednak złagodzić ją i opanować za pomocą odpowiednio dobranej farmakoterapii. Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest dobra komunikacja pomiędzy lekarzem weterynarii a opiekunem zwierzaka. Wszystkie wątpliwości należy zgłaszać lekarzowi. Twoje obserwacje są bardzo ważne i w razie konieczności mogą pomóc na przykład w zmianie leków na inne.Atak drgawek połączony z utratą świadomości nie jest chorobą, tylko objawem nieprawidłowej aktywności mózgu. Spośród wielu chorób mogących wywołać takie ataki u czworonoga najpopularniejsza jest epilepsja idiopatyczna, czyli padaczka o nieznanym podłożu. Do innych przyczyn drgawek mogą należeć takie przypadłości, jak anemia, nowotwory, guzy mózgu, choroby metaboliczne i niektóre zatrucia. Ataki takie mogą być także spowodowane ogromnym stresem przeżywanym przez zwierzę. Jak pomóc psu podczas ataku padaczki?Jak wygląda atak padaczki u psa? Lekarze weterynarii podkreślają, że ataki padaczki to nie tylko gwałtowne drgawki całego ciała. Taka forma jest wprawdzie najłatwiejsza do zauważenia, jednak wcale nie jest najczęstsza. Wiele napadów dotyczy tylko pyska lub oczu psa, przypomina tiki nerwowe lub objawia się rytmicznie powtarzającym zachowaniem, na przykład szczekaniem. Atak padaczkowy trwa zazwyczaj zaledwie kilka sekund, choć z perspektywy spanikowanego opiekuna może wydawać się pomóc psu, który ma atak padaczki? Podczas ataku padaczki u psa kluczowe jest zabezpieczenie go, by nie zrobił sobie krzywdy podczas wstrząsów. Zdrowie czworonoga zależy w takich momentach wyłącznie od opiekuna, jego zdolności do opanowania stresu i skupienia się na pomocy zwierzakowi. Co należy zrobić, gdy pies ma napad drgawek? Zapamiętaj, o której godzinie zaczęły się drgawki i o której skończyły. Długość trwania napadu jest ważną informacją dla lekarza weterynarii. Jeśli jest przy tobie druga osoba, poproś ją o nagranie ataku telefonem. Nie próbuj wyciągać psu języka z pyska. Zwierzak prędzej odgryzie sobie wyciągnięty język, niż się nim udusi. Odsuń zwierzaka od mebli i schodów, by się nie poobijał podczas silnych drgawek. Podłuż psu poduszkę pod głowę i delikatnie przytrzymaj, póki psiak nie odzyska świadomości. Atak padaczki u psa trwający dłużej niż 2-3 minuty może spowodować hipertermię, czyli przegrzanie organizmu. Możesz spróbować schłodzić zwierzaka, kładąc na nim ręcznik zwilżony zimną wodą, ale przede wszystkim spróbuj jak najszybciej zabrać go do weterynarza. Zadzwoń do weterynarza, jak tylko atak ustąpi. I to nawet jeśli twój psiak po odzyskaniu świadomości będzie zachowywał się zupełnie normalnie. Jeśli atak padaczki powtórzy się w ciągu kolejnych 24 godzin, jak najszybciej zabierz psa do weterynarza na dokładne badania. W opiece nad psem cierpiącym na epilepsję pomoże ci także prowadzenie dzienniczka, w którym będziesz zapisywać informacje o każdym ataku i sytuacji, która go poprzedzała (np. zabawa, sen, hałas). Na tej podstawie lekarzowi weterynarii będzie łatwiej zdiagnozować przyczynę ataków i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Mam obawy ze choroba strasznie sie rozwinela badz moze zrobil sie jej guz czy cos :placz: Nie rozumiem dlaczego nagle z lagodnej formy padaczki (do ktorej sie przywyczailismy, nie byla zagrozeniem nawet jak pies zostawal sam) stalo sie cos takiego. Obawiam sie ze byc moze to objawy gorszej choroby :( Chcialem opisac przypadek swojego psa.
Padaczka jest jedną z najstarszych znanych chorób. Jej historia sięga 4 tysięcy lat. Słowo „epilepsja” liczy 2500 lat i pochodzi od greckiego „epilamvanei”, co oznacza atakować, chwycić, zapaść, posiąść, owładnąć. Wspomina się o niej w babilońskim kodeksie Hamurabiego, w Starym i Nowym Testamencie. Z uwagi na fakt, że napady padaczkowe traktowane było jako wyraz owładnięcia przez demony, przez długi czas uważano ją za „świętą chorobę” i dopiero od V wieku słowo padaczka zaczęło nabierać swojego obecnego znaczenia. Kamieniem milowym dla postępu, rozwoju i zrozumienia padaczki było stwierdzenie greckiego lekarza Hipokratesa z roku 400 , że „padaczka jest chorobą mózgu, która musi być leczona dietą i lekami (…)” Jak radzić sobie z padaczką u psów w sposób holistyczny? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie bo taką metodę stosuję w swojej praktyce terapeutycznej. Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano padaczkę, to diagnoza jest na pewno przytłaczająca. Ten artykuł ma na celu wyjaśnienie w prosty i jasny sposób zasady naturalnej terapii padaczki u psów i pokazać również jak bezpiecznie i skutecznie można leczyć w sposób naturalny tę chorobę. Naturalna terapia znacznie poprawi kondycję Twojego psa, a w niektórych przypadkach ataki mogą ustąpić całkowicie. Co to jest padaczka? W prostych słowach, padaczka jest nieprawidłowością w funkcjonowaniu mózgu. Jeśli porównamy mózg do komputera, padaczka jest stanem, w którym „ciało” komputera doznało awarii. Przewodzeniu impulsów mózgowych staje się chaotyczne, niezorganizowane i poza kontrolą, co wywołuje stan padaczkowy – drgawki oraz utratę kontroli i świadomości. Moim celem w tym artykule, jak i w każdym zresztą, nie jest cytowanie anatomii, biochemii i fizjologii z książek naukowych. Przede wszystkim dążę do tego aby pomóc opiekunom zrozumieć, jakie czynniki wpływają na funkcje mózgu psa i co może on zrobić jeszcze, oprócz farmaceutyków, aby pomóc swojemu psu. Największy superkomputer – mózg Natura jest fascynująca. To całkowicie zautomatyzowany proces wdrażania innowacji w osiąganie coraz większego rozwoju i produkcji poprzez prokreację i wzrost. Ironią jest, że ludzie spędzają tak dużo czasu próbując w mozole i trudzie naśladować i kopiować procesy, które Natura już dawno stworzyła. Odnosi się to również do medycyny, gdzie leki i inne zabiegi inwazyjne są pierwszą linią obrony. Zdaniem weterynarzy holistycznych, osiemdziesięciu procentom wszystkich występujących problemów zdrowotnych u naszych zwierzaków można zapobiec, jeśli wdrożone zostaną naturalne sposoby leczenia. Dotyczy to również padaczki. Główne przyczyny napadów Czynniki genetyczne. Niektóre postaci padaczki są dziedziczone. Guzy mózgu. Zarówno złośliwe jak i niezłośliwe guzy mózgu mogą powodować drgawki. Choroba wątroby. Choroba wątroby jest degeneracyjną chorobą zapalną, która prowadzi do twardnienia i bliznowacenia komórek wątroby. Wątroba nie będzie pracować prawidłowo ze względu na blizny, który uniemożliwiają prawidłowy przepływ krwi przez organ. Ciężkie zakażenia pasożytnicze . Pasożyty uwalniają toksyny, które mają negatywny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy. Niski poziom cukru we krwi. Hipoglikemia, która wywołuje uczucia zmęczenia i stresu, może być czynnikiem w wywoływaniu napadów. Naukowcy szacują, że od 50 do 90 procent wszystkich psów epileptyków cierpi z powodu niskiego poziomu cukru we krwi, a 70 procent ma nieprawidłowy poziom tolerancji glukozy. Zatrucia toksynami i metalami ciężkimi. Toksyczne metale, takie jak ołów, miedź, rtęć, glin obecne w nadmiarze w organizmie powodują napady. Niektóre zwierzęta są bardzo wrażliwe na zatrucie metalami np. podczas korzystania z naczynia aluminiowego, na spaliny samochodowe, zanieczyszczenia przemysłowe, środki czystości. Szczepienia. Szczepionki mogą zawierać białka, i / lub organizmy, które mogą powodować alergiczne zapalenie mózgu. Infekcje, torbiele i nowotwory. Uraz głowy. Uderzenie w głowę z wypadku samochodowym lub udział w innym wypadku może prowadzić do pojawienia się napadów u psa do końca jego życia. Niewydolność nerek. Rolą nerek jest usuwanie toksyn i nadmiaru płynów. Kiedy nerki stają się chore lub uszkodzone, mogą utracić zdolność do wykonywania tych funkcji, co powoduje nagromadzenie toksyn w organizmie. Nadmiar toksyn w organizmie może doprowadzić do pojawienia się napadów. Niedobory witamin. Badania wskazują, że niedobory witamin i minerałów mogą stanowić możliwe przyczyny padaczki. Kluczowymi składnikami odżywczymi, których niedobór powoduje epilepsję to witamina B6, witaminę A, kwas foliowy, witamina D, cynk, tauryna, magnez i wapń. Problemy z tarczycą. W przypadku padaczki należy koniecznie wykonać psu badanie krwi w celu określenia, czy zwierzę nie ma problemu z tarczycą. Po wymienieniu powyższych czynników jestem pewna, że większość opiekunów natychmiast zacznie dopatrywać się u swojego psa guza mózgu. Jednak większość psów z padaczką nie ma guzów mózgu. Najlepszym sposobem ustąpienia objawów padaczki jest wyeliminowanie innych możliwych powodów, zanim zdiagnozujemy sami u swojego psa guza. Diagnoza Ustalenie przyczyny padaczki psa nie zawsze jest łatwe. Choć diagnoza może być bardzo pomocna w ustalaniu rokowania, często nikt nie może powiedzieć na pewno, co jest tak naprawdę prawdziwą przyczyną pojawiania się napadów. Jednak wszystkie padaczkowe psy powinny mieć obowiązkowo wykonane poniższe badania: badanie fizykalne i neurologiczne • morfologia, biochemię oraz analizę moczu • testy na czynniki zakaźne, takie jak toksoplazmoza i odkleszczowe choroby • panel tarczycowy • badanie i ocena stanu kręgosłupa wykonana przez kręgarza, fizjoterapeutę lub osteopatę • ocena diety Jeśli napady powtarzają się pomimo leczenia, należy wtedy wykonać badanie tomografii komputerowej lub MRI aby wykluczyć istnienie nowotworu mózgu. Można również wykonać zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej oraz badanie USG jamy brzusznej, pomocnych do wykrycia w klatce klatki piersiowej lub w brzuchu nowotworów. Profilaktyka i terapia padaczki Plan profilaktyki jest prostym sposobem podniesienia poziomu żywienia i dokonywania zmian w stylu życia psa. Jest to próba wyeliminowania wszelkich zagrożeń z jego otoczenia i życia, które mogą odgrywać dużą rolę w powstawaniu padaczki.. Przede wszystkim należy w pierwszej kolejności, przy podejrzeniu padaczki, wyeliminować inne problemy zdrowotne, takie jak choroba tarczycy, cukrzyca, rak, choroba wątroby lub nerek. Konieczna jest zmiana sposobu żywienia psa Złe odżywianie jest bezpośrednią przyczyną wielu poważnych chorób. Zatem obowiązkiem opiekuna jest zapewnienie psu wysokiej jakości diety nie tylko na czas choroby ale na jego całe życie. Badania wykazały, że diety o niskiej jakości – to znaczy diety zawierające różnego rodzaju substancje chemiczne, wypełniacze, stabilizatory, środki barwiące, azotan sodu (sprzyjał napadom padaczkowym, powodując zmiany w aktywności mózgu szczurów, które spożywały go regularnie), i produkty uboczne – może prowadzić do alergii, nadpobudliwości, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, problemów z wagą, suchość skóry, i wiele innych dolegliwości. Naturalna dieta gotowana lub surowa jest zalecana dla psów z padaczką, ponieważ jest to najlepsze pożywienie dla Twojego zwierzaka. Unikanie niektórych składników dietetycznych Psy mające skłonność do napadów powinny nie jeść: Pokarmów, które powodują stan zapalny. Zapalenie wpływa na każdy narząd w organizmie, w tym i na mózgu, więc nie powinno dziwić to, że stan zapalny może powodować drgawki. Psów ze skłonnością do drgawek nie należy karmić produktami potencjalnie zapalnymi, w tym żywnością, która wywołują alergie lub reakcje nietolerancji, dodatkami chemicznymi, pszenicą, kukurydzą, soją, wołowiną lub produktami z mleka krowiego. W szczególności, nie należy podawać produktów zawierających gluten, ponieważ jest on szczególnie związany z zaburzeniami neurologicznymi, w tym padaczką, a także powoduje autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (Kresser, 2010; Hyman, 2013). Pokarmy, które powodują wahania poziomu cukru we krwi. Cukry mogą zakłócać równowagę organizmu lub jego homeostazę, co może prowadzić do drgawek (Wilson, 2013). Unikaj podawania psu z padaczką węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym (GI) cukru, białego ryżu, pszenicy, kukurydzy, białych ziemniaków, marchwi i grochu. Pokarmy zawierające glutaminiany i asparaginiany. Glutaminian i asparaginian zaliczane są do pobudzających aminokwasów (Stafstrom, 2004; Wilson, 2013). Pokarmy o wysokiej zawartości tych aminokwasów to: zboża, zwłaszcza pszenica, jęczmień i owies; wszystkie produkty z mleka krowiego (można zdecydować się na kozie mleko, które zawiera mniej tych aminokwasów ); soja, soczewica, orzeszki ziemne; nasiona słonecznika i dyni; mięso królika; mięso indyka; i glutaminian sodu (MSG). MSG jest używany w wielu gotowych potrawach i może pojawić się na etykietach produktów żywnościowych dla zwierząt pod wieloma nazwami, „hydrolizowane białko roślinne”, „ekstrakt z białka sojowego” i „teksturowane białko roślinne” (Wilson, 2013). Tych pokarmy należy również unikać u psów z chorobami wątroby. Rozmaryn i oregano. Rozmaryn jest powszechnie dodawany jako przeciwutleniacz i konserwant do komercyjnych karm dla zwierząt. Dla większości wrażliwych psów, to neurotoksyny, które mogą prowokować napady. Oregano jest również silną neurotoksyną i nie powinno być podawane psom z epilepsją. Witaminy / minerały. Wiele witamin i minerałów jest ważnych dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Niedobory minerałów wapnia, magnezu, sodu, na przykład mogą wpływać na aktywność elektryczną komórek mózgu i powodować napady (Schachter, 2006). Wapń, magnez i cynk, są również określane jako mineralne środki uspokajające, ponieważ działają uspokajająco na układ nerwowy (Wilson, 2013). Witaminy antyoksydacyjne (A, C i E) pomagają wzmocnić układ odpornościowy i zwalczać stan zapalny. Być może najważniejszymi witaminami chroniącymi przed napadami są witaminy z grupy B. Kwasy Omega 3 Badania skuteczności kwasów tłuszczowych omega-3 na padaczkę są wciąż na wczesnym etapie, jednak uważa się, że podawanie tego składnika odżywczego ma sens, i jest pomocny w łagodzeniu napadów. Omega-3 zawierają silne właściwości przeciwzapalne a wiadomo, że mediatory zapalne są podwyższone u psów z padaczką. Omega-3 również zwiększa progi napadów, przyczyniają się optymalnego rozwoju mózgu i równoważą pobudliwość neuronów (Stafstrom, 2004; Yuen i wsp., 2005). Wykluczyć hipoglikemię Hipoglikemia jest terminem medycznym oznaczającym niski poziom cukru we krwi, stan, który staje się coraz bardziej powszechny u zwierząt, a zwłaszcza zwierząt cierpiących na padaczkę. Aby wykluczyć hipoglikemię należy zastosować poniższe wskazówki: Karmić psa wysokiej jakości dietą, w celu utrzymania właściwego poziomu cukru we krwi. Nie narażać psa na nadmierny stres. Nie forsować intensywną gimnastyką. Podawać suplementy wysokiej jakości. Karmić często małymi porcjami. Niezależnie od tego, czy zwierzę cierpi na hipoglikemię czy nie, ważny jest sposób żywienia! Polecam następujący harmonogram. 07:00: śniadanie – gotowany posiłek 10:00: przekąska. 13:00: obiad – gotowany posiłek 16:00: przekąska 19:00: Obiad – gotowany posiłek 23:00: przekąska – powinien to być wysokobiałkowy lub wysoko węglowodanowy kąsek. Na przykład, dwa zwykłe ciastka z masłem orzechowym w środku, jajko i tost, kurczak i ryż brązowy, itp Propozycje przekąsek: Seler Marchew Jabłka Gruszki Brzoskwinie Jajka na twardo Jajecznica Owsianka Domowe klopsiki Kurczak – mięso Postępowanie takie nie ma na celu zwiększenia wagi psa, ale ma za zadanie, ustabilizować poziom cukru we krwi i ostatecznie kontrolować napady padaczkowe. Eliminacja toksyn w domu Wiele środków czyszczących zawiera formaldehyd, który może powodować poważne podrażnienie oczu, gardła i skóry. Niektóre środki do polerowania podłóg zawierają substancje chemiczne, które mogą być przyczyną powstawania raka, jak również mogą spowodować uszkodzenia serca, nerek, wątroby oraz centralny układ nerwowy. Ważne jest, aby podczas porządków domowych i stosowaniu środków chemicznych trzymać psy w pomieszczeniu z otwartym oknem. Wszelkiego rodzaju środki chemiczne na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne nie są wskazane ponieważ mogą prowokować napady padaczkowe. Ruch Ćwiczenia pomagają w rozwoju mięśni, ułatwiają trawienie i poprawiają ogólny stan zdrowia. Ruch sprawia, że ciało będzie sprawniejsze, wydajniejsze, łatwiej będzie transportować mu krew i tlen do mięśni. Ruch powoduje spalanie tłuszczu i zwiększa metabolizm zwierzęcia. Poświęć swojemu psu co najmniej godzinę na ćwiczeń każdego dnia. Należy brać pod uwagę jego wiek, stan zdrowia oraz warunki atmosferyczne i w zależności od tych czynników dawkować ćwiczenia. Nie należy zmuszać do intensywnego wysiłku starsze zwierzęta, zwierzęta z hipoglikemią, padaczka, chorobą serca itp. – pies tak jak i człowiek cierpi z powodu wyczerpania. Dieta ketogeniczna: okazała się skuteczna dla ludzi, ale nie dla psów Ketogeniczna dieta zawiera duże ilości tłuszczu, niskie ilości węglowodanów i umiarkowane białka. Dieta ketogeniczna to taki sposób żywienia, który doprowadza do powstania w organizmie ciał ketonowych. Ciała ketonowe pojawiają się na skutek głodzenia lub odwrócenia proporcji podstawowych składników odżywczych – kiedy węglowodany przestają być głównym źródłem energii na korzyść tłuszczu. To nie glukoza pełni wtedy rolę głównego paliwa energetycznego, lecz wyżej wspomniane ciała ketonowe – kwas beta-hydroksymasłowy, acetooctan i aceton. Są to produkty metabolicznych przemian kwasów tłuszczowych. Dieta ketogeniczna jest często stosowana u ludzi, którzy nie reagują na leki, a zwłaszcza dzieci. Chociaż nie wiadomo dlaczego dieta działa, około dwie trzecie ludzi na ketogenicznej diecie wykazuje znaczną poprawę zdrowia. Ale dieta może być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych, w tym zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, hiperlipidemii, kamicy nerkowej, zahamowanie wzrostu i zapalenia trzustki (Carr, 2013). Dieta ketogeniczna nigdy nie została udowodniona jako skuteczna lub bezpieczna. W 2005 roku (Thomas, 2011), przeprowadzono badanie. Naukowcy porównali skutki ketogenicznej diety zawierającej 57% surowego tłuszczu, 5,8% węglowodanów i 28% surowego białka do diety kontrolnej zawierającej 16% surowego tłuszczu, 25% surowego białka i 54% węglowodanów u psów, u których zdiagnozowano napady idiopatyczne. Celem badania było określenie, czy dieta ketogeniczna spowoduje znaczne zmniejszenie częstości napadów. Psy otrzymały fenobarbital i / lub bromek potasu i doświadczyły co najmniej trzech napadów w ciągu trzech miesięcy przed badaniem. Wszystkie psy były karmione dietą kontrolną przez okres trzech do sześciu miesięcy i ich częstotliwość napadów wzrosła. Psy, u których wystąpiło pięć lub więcej napadów drgawek w ciągu tego czasu w sposób losowy podzielono na dwie grupy; jedna grupa nadal otrzymywała dietę kontrolną, podczas gdy druga grupa otrzymała ketogeniczna dietę. Psy obserwowano przez kolejne trzy, a potem przez sześć miesięcy. Z 12 psów, które ukończyło badania nie stwierdzono różnicy w częstości napadów pomiędzy grupą karmioną dietą ketogeniczną i dietę kontrolną (Carr, 2013; Coates, 2013). Fakt, że psy mogą naturalnie tolerować dłuższe okresy bez jedzenia prawdopodobnie odpowiada za ich brak reakcji na ketogeniczną dietę. Dieta o wysokiej ilości tłuszczu oraz niskowęglowodanowa najwyraźniej po prostu nie tworzy tych samych zmian biochemicznych u psów jak ma to miejsce u ludzi (Coates, 2013). Ponadto dieta ketogeniczna może spowodować niekorzystne skutki zdrowotne u psów. Zapalenie trzustki jest poważną chorobą, która często wynika z nadmiaru tłuszczu w diecie. Ze względu na brak udowodnionej skuteczności i bezpieczeństwa, nie zaleca się diety ketogrnicznej dla psów z napadami. Czy napady mogłyby pochodzić od jelit? Istnieją takie przypuszczenia. Jest udowodnione, że brak równowagi flory bakteryjnej w jelitach może powodować drgawki. Stan ten jest znany jako „padaczka brzuszna” i występuje z powodu połączenia jelita-mózg. Padaczka brzuszna występuje, gdy niezdrowe środowisko mikrobiologiczne w jelitach tworzy toksyny, które oddziaływują na mózg. Ponadto, w ścianach jelit znajdują się tzw. kępki Peyera, ściśle powiązane z pęczkami włókien nerwowych i bezpośrednio połączonych z mózgiem, tak że podrażnienie jelit może prowadzić do drgawek za pośrednictwem tego szlaku. Wielu weterynarzy nie zwraca uwagi na tę zależność bo zamiast szukać być może przyczyny w jelitach, badają tylko na pacjenta „od szyi w górę.” Jeśli pies z padaczką cierpi również z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, silnego świądu lub występują u niego często problemy trawienne (np, zaparcia i / lub biegunka) może on mieć epilepsję brzuszną. Żelatyna: przyjaciel psiego mózgu Żelatyna, wykazuje silne działanie przeciwzapalnie i jest ważnym dodatkiem do diety psów chorych na padaczkę (jak również na zapalenie stawów i dysplazji stawu biodrowego). Podstawowym aminokwasem żelatyny jest glicyna, która chroni przed napadami i uszkodzeniami mózgu. Żelatynę można dodawać do diety psa na wiele sposobów np. posypanie pokrojoną drobno galaretą jedzenia psa. Nigdy nie nalezy używać galaretki lub innej żelatyny przeznaczonej na deser, ponieważ zawierają one substancje słodzące ( cukier lub sztuczne słodziki), które potencjalnie mogą pogorszyć stan drgawkowy (należy pamiętać, że sztuczny słodzik, ksylitol, jest toksyczny dla psów). Sugerowana dawka (podaje się dwa razy dziennie), od 4,5 kg do 6,5 kg: 1 łyżeczka, od 6,5 kg do 22 kg : 3 łyżeczki od 22 kg do 33 kg 6 łyżeczek od 33 kg do 45 kg lub więcej: 3 łyżki Przepis na galaretkę dla psa 1 filiżanka żelatyny bez smaku i słodzików 1 szklanka zimnego bulionu, przepis na stronie FB 1 kubek wrzącej wody lub bulionu Przygotowanie: Wysypać żelatynę do większego naczynia. Dodać 1 szklankę zimnego bulionu i pozostawić minutę aż zmięknie. Wlać 1 kubka wrzącej wody lub bulionu i mieszać aż żelatyna, rozpuści się całkowicie (około pięć minut lub mniej). Szacuje się, że 20% z psów, którym podawano phenobarbital ma uszkodzoną wątrobę. Oczyszczanie wątroby ostropestem może być pomocne. Zachować pozytywne nastawienie Pozytywne myślenie to pozytywne rezultaty !! Bądź serdeczny do swojego zwierzaka, a będziesz pozytywną osobą w swoim własnym życiu. Co zrobić, gdy nastąpi atak? – Jeśli dostrzegamy początek ataku należy podać psu 1 łyżkę miodu. W przypadku mniejszych psów – 1 łyżeczkę. W wielu przypadkach miód spowoduje zmniejszenie nasilenie napadu. Zachowaj spokój. To bardzo ważne. Nie krzycz, nie denerwuj się. Wyłącz wszystkie światła, telewizor i muzykę. Pozostań w cichym, ciemnym pokoju i przytulaj psa i mów do niego uspakajającym tonem. Szepcz tylko pozytywne słowa, „będzie dobrze, będzie lepiej, jesteś silny, poradzisz sobie, kocham ciebie” Czuły gest i ciepłe słowa mogą złagodzić drgawki. Poniżej znajduje się lista czynników, które najczęściej wywołują drgawki. Lista ta nie odnosi się do każdego zwierzęcia. Niektóre z tych czynników są niemożliwe do uniknięcia, ale są wymienione po to abyś miał je na uwadze. – Lakier do włosów – Nie rozpylać gdy zwierzę jest w tym samym pokoju. -Wełna – koce wełniane, swetry, pledy, narzuty – Palenie papierosów – Zanieczyszczenie środowiska z zakładów chemicznych – BHA – Środek konserwujący powszechnie stosowany w karmach dla psów – BHT – Środek konserwujący powszechnie stosowany w karmach dla psów. – Azotan sodu – powoduje występowanie poważnych napady. Azotan sodu znajduje się w wielu produktach, które jemy. – Odświeżacze powietrza – Płyny do płukania tkanin .- Sól, siarczan żelazawy, siarczan miedzi, jodek wapnia, glutaminian – w nadmiarze. – Cukier – sacharoza, syrop kukurydziany, melasa, cukier trzcinowy. – Niska jakość przekąsek – Niska jakość suchej karmy. – Niskiej jakości żywność w puszkach – Miski z tworzywa sztucznego – zalecane są miski ze stali nierdzewnej lub szkła. – Tanie miski ceramiczne – Opary ze wszystkich środków czyszczących łazienkowych – Opary z wybielaczem – Opary z produktów pylących – Preparaty zwalczające pchły – jeżeli produkt jest „niebezpieczny dla ludzi i zwierząt domowych”, to jest niebezpieczne także dla Twojego psa. – Toksyczne szampony – Toksyczne obroże przeciw pchłom i kleszczom – Odchody psie lub kocie po ich zjedzeniu – Stres – Szczepionka przeciwko wściekliźnie – Uraz głowy – Opary farby – Odpryski farby z lakieru na bazie ołowiu – Nadmierny ruch – Przegrzanie – Głośne dźwięki – Świece zapachowe – Suplementy z dużą ilością sodu – Migające światła – oświetlenie choinkowe, jasne światło, itp – Czerwony barwnik żywności – Grzyby, bakterie i zarazki – Materace piankowe – pianka składa się z substancji chemicznych na bazie ropy naftowej. Niektórzy badacze wykryli bardzo wysoki poziom toksyn – arsenu i związków fosforowych w piance. – Telefony komórkowe – Badania przeprowadzone na zwierzętach wskazują, że emisja telefonów komórkowych może wywołać drgawki – Czynniki dziedziczne – Problemy z tarczycą Napad padaczkowy jest czymś, czego nikt nie lubi oglądać i jest jeszcze bardziej niepokojący dla psa, bo nie wie, co się dzieje z jego ciałem. W związku z tym, to do Ciebie będzie należało znalezienie odpowiedzi na wszystkie pytania co jest przyczyną napadów i jak im zapobiegać. Powyższy program nie stosuje się do każdego zwierzaka i dlatego ważne jest, aby mieć psa dokładnie zbadane przez weterynarza Ekstrakty ziołowe KOROVET – skład: Ekstrakt ziołowy 82,6% (Ginkgo biloba, Hypericum perforatum, Tabebuia impetiginosa, Sanguisorba officinalis Aesculus hippocastanum, Medicago sativa, Viola tricolor, Centaurea cyanus, Echinops sphaerocephalus, Menyathes trifoliata, Lavandula officinalis, Quercus robur, Allium sativum,Carum carvi, Vaccinium vitis – idea, Anethum graveolens, Zingiber officinale), sorbitol – substancja zagęszczająca, celuloza mikrokrystaliczna – substancja zagęszczająca, woda, guma ksantanowa – substancja zagęszczająca, ekstrakt z grejpfruta – substancja konserwująca, sorbinian potasu – substancja konserwująca, mieszanka olejków eterycznych 0,12%, bioinformacje dla Korovet. ETOVET – Skład: Ekstrakt ziołowy 82,6 % (Sedum roseum, Artemisia pontica, Ginkgo biloba, Origanum vulgare, Aralia mandshurica, Foeniculum vulgare, Scutellaria baicalensis, Acorus calamus, Leuzea carthamoides, Schisandra chinensis, Cinnamomum zeylanicum), sorbitol – substancja zagęszczająca, celuloza – substancja zagęszczająca, woda, guma ksantanowa – substancja zagęszczająca, ekstrakt z grejpfruta – substancja konserwująca, sorbinian potasu – substancja konserwująca, mieszanka olejków eterycznych 0,12 %, bioinformacje dla Etovet FYTOVET – Skład: Preparat zawierający biologicznie wysoko przyswajalny roztwór koloidalny ponad 64 pierwiastków w naturalnej formie, z biologiczną przyswajalnością do 98 % (roztwory jonowe 2 do 6%, związki chelatowe maksymalnie 60%). Jeśli minerały koloidalne nie zostają wykorzystane, łatwo zostają z organizmu wydalone. VITAFLORIN – Naturalny kompleks witaminy B Opis: Preparat multiwitaminowy zawierający optymalnie wyważony skład witamin, minerałów i aktywnych biologicznie substancji z czysto naturalnych źródeł. Wspiera ogólny stan i funkcjonowanie poszczególnych organów, podnosi odporność, spowalnia proces starzenia i przyspiesza rekonwalescencję po chorobie. Zawiera większość witamin potrzebnych do odpowiedniego metabolizmu. Ogólnie tonizuje organizm zwierzęcia i podnosi jego aktywność podczas patologicznego spadku. Odpowiedni dla każdego typu zwierzęcia. Witaminy są pochodzenia naturalnego, co powoduje, że multiwitamina jest bardzo dobrze przyswajana przez organizm zwierzęcia. Skład: Rokitnik zwyczajny (C, A, E, B, K, cholina), Aloes zwyczajny (A, C, B), Granatowiec właściwy (C, B, A), mleczko pszczele (całe spektrum witamin), Cytryniec chiński (C, E), Pigwowiec japoński (C, A, B) Preparaty dostępne są na zamówienie w Psie Diety – e – mail:psiediety@ LEKI HOMEOPATYCZNE Tojad – dla opiekuna i psa. Zmniejsza lęk związany z napadem u psa i opiekuna Belladonna – nagły atak, połączony z silnymi drgawkami; najmniejszy bodziec wywołuje atak Bufo 0 atak następuje podczas snu, podczas przebywania w wysokich temperaturach, pies płacze przed atakiem Cicuta virosa – podczas skurczu głowa odchyla się do tyłu i na bok tak, że pysk skierowany jest w stronę łopatki Cocculus – otępienie, osłabienie Hyoscyamus – drgawki na całym ciele Kalium bromatum – bromek potasu jest używany jako farmaceutyk i jako lek homeopatyczny Silicea – napady drgavek po podaniu szczepionki p/wściekliźnie W przeciwieństwie do konwencjonalnych leków, homeopatia nie powoduje nagromadzenia się toksyn w organizmie psa, i daje szanse na powstrzymanie napadów. Na koniec artykułu zawsze pisze parę miłych słów. Dla Ciebie będą to słowa – wytrwaj i daj dużo miłości swojemu psu.
– Kierowca BMW dostał w trakcie jazdy ataku padaczki i chcąc się ratować, zjechał na pobocze. Uszkodził baner reklamowy, ogrodzenie i samochód, ale to była sytuacja losowa, na którą nie miał wpływu. Mężczyzna został przewieziony do szpitala na badania. ([email protected] Fot.: ilustracyjne archiwum sądeczanin.info)
Padaczka u psów stanowi jedną z najczęściej występujących chorób układu nerwowego. Szacuje się, że dotyczy około 3-5% wszystkich czworonogów. Istnieje wiele propozycji klasyfikacji padaczek u psów. Najczęściej spotyka się podział na padaczkę pierwotną, reaktywną i psiej padaczki określa się zaburzenie czynności mózgu charakteryzujące się trwałą skłonnością do występowania napadów drgawkowych. Napad padaczkowy przebiega zazwyczaj w czterech fazach, które różnią się nieco między sobą w zależności od postaci choroby. Nierzadko określenie bezpośredniej przyczyny psiej padaczki okazuje się niemożliwe. Przyczyny padaczki u psa Przyczyny padaczki u psa bywają różnorakie. W zależności od ich charakteru wyróżnia się epilepsję pierwotną, symptomatyczną i reaktywną. Ta pierwsza określana bywa też jako padaczka idiopatyczna. Mówi się o niej wówczas, gdy nie ma możliwości jasnego określenia bezpośredniej przyczyny choroby. Może być zdiagnozowana jedynie po wykluczeniu wszystkich innych przyczyn. Padaczka u psów może być wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Pierwsze jej przypadki ujawniają się u młodych czworonogów. Zazwyczaj u około rocznych. Z tego też względu zamiennie nazywa się ją młodzieńczą padaczką. Udowodniony wpływ czynnika genetycznego w pojawieniu się tej przypadłości stwierdzono w przypadku takich ras jak beagle, szpic fiński, owczarek belgijski oraz wilczarz irlandzki. Wysoce podejrzany wpływ czynnika genetycznego występuje też u berneńskiego psa pasterskiego, border collie, golden retrievera, labrador retrievera, keeshonda, owczarka australijskiego, owczarka szetlandzkiego, pudla miniaturowego i standardowego, angielskiego springer spaniela, wyżła węgierskiego i włoskiego. Mając na uwadze dobro zwierząt, psy, u których stwierdzona została pierwotna padaczka, nie powinny być poddawane rozrodowi. Najlepiej przeprowadzić u nich zabiegi kastracji lub padaczka psa powodowana jest przez strukturalne lub czynnościowe uszkodzenie mózgu. Nazywana jest też symptomatyczną. U jej podłoża wymienia się takie stany, jak zapalenie opon mózgowych, wylew krwi, guz nowotworowy, powstające blizny, wodogłowie (opisywane zwłaszcza u psów ras miniaturowych – toy-breeds). Tzw. wewnątrzczaszkowe przyczyny padaczki mogą być wynikiem choroby albo powstać na skutek przebytego urazu mózgu w czasie wypadku komunikacyjnego lub upadku z wysokości. Padaczka reaktywna to wynik procesów patologicznych o pozaczaszkowej lokalizacji. Najczęściej wynika z intoksykacji lub zespołów metabolicznych. Wymienić tu można zatrucia metalami ciężkimi, środkami ochrony roślin, fosforoorganikami, metaldehydem, ponadto choroby metaboliczne, jak zaburzenia elektrolitowe, hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi), hiperglikemia (wysoki poziom cukru we krwi). Dodatkowo zaburzenia funkcjonowania wątroby i nerek (encefalopatia wątrobowa, krążenie wrotno-oboczne czy mocznica), niedobory witamin z grupy B, choroby zakaźne (tężec, wścieklizna, nosówka). Duże znaczenie może mieć też przedawkowanie lub nieprawidłowe stosowanie leków. Jak może objawiać się padaczka u psa? Ataki padaczki u psa mogą przybrać różną formę. Biorąc pod uwagę obraz kliniczny, podzielone zostały na drgawki uogólnione oraz częściowe. Te pierwsze są skutkiem pobudzenia w obydwu półkulach mózgu i mogą mieć postać:● konwulsyjną – typowa jest dla niej obustronna manifestacja – gwałtowne skurcze mięśni w całym ciele, w jej przebiegu dochodzi zazwyczaj do utraty świadomości, pojawić się może ślinotok, wymioty, popuszczanie moczu i/lub kału, wydawanie dźwięków (szczekanie, skomlenie, wycie), inaczej określa się ją jako grand mal (napady duże);● niekonwulsyjną – charakteryzuje się występowaniem lub też nie komponenty motorycznej. Atak bezdrgawkowy może zostać niezauważony przez opiekuna psa, dochodzi do utraty kontaktu z rzeczywistością i istnieje ryzyko utraty świadomości, inaczej określa się ją jako petit mal (napady małe).Z kolei drgawki częściowe mogą mieć postać:● prostych – typowe są dla niej jednostronne ogniskowe objawy ruchowe, nie dochodzi do utraty świadomości;● złożonych – nazywane też psychomotorycznymi. Charakterystyczne są dla nich objawy psychiczne, które mogą objawiać się okresowymi zmianami zachowania, nagłe epizody histerii, agresji, halucynacji, rozwolnienie. Zwierzę nie traci świadomości;● z wtórnym uogólnieniem – może objawiać się jako częściowe proste i złożone. Epilepsja u psa – jak wygląda napad? Napad padaczkowy przebiega etapowo. Wyróżnia się w nim fazę prodromalną (prodrome). Możliwa jest do zauważenia tylko u niektórych zwierząt. Zwiastuje zbliżający się napad. Polega na zmianie zachowania i przejawia się osowiałością lub nadpobudliwością, bezcelowym chodzeniem w kółko, poszukiwaniem ustronnych miejsc, gdzie można się ukryć. Trwa od kilku godzin do kilku dni. Później jest tzw. aura. Uważa się ją za początek napadu. Trwa od kilku sekund do kilku minut. Po niej występuje faza właściwa napadu (ictus). Jej przebieg będzie różny w zależności od postaci choroby, z jaką zmaga się zwierzę. Następnie ma miejsce faza ponapadowa (postiktalna, popadaczkowa). W jej czasie zwierzę odpoczywa. Odzyskuje sprawność – wraca do aktywności albo przechodzi w stan dezorientacji, który trwa od kilku minut do kilku dość, że przyczyny i objawy padaczki u psa są różne, różna jest także częstotliwość występowania ataków. Na tej podstawie wymienić można: pojedynczy atak, gromadny atak – więcej niż dwa ataki po sobie w ciągu doby, stan padaczkowy – atak trwający ponad 30 minut albo występujące po sobie ataki padaczkowe, podczas których zwierzę nie odzyskało świadomości. Stan padaczkowy wymaga szybkiej interwencji weterynaryjnej, ponieważ zagraża życiu czworonoga. Padaczka u psa – jak pomóc? Co zrobić, gdy pies ma padaczkę? Bezwzględnie trzeba kontrolować przebieg ataku. W ten sposób uchroni się zwierzę przed dodatkowymi urazami. W związku z tym konieczne jest usunięcie z otoczenia przedmiotów, o które mógłby się uderzyć lub skaleczyć. Podczas ataku powinno się osłaniać głowę zwierzęcia. Dobrze, jeśli podłoży się pod nią coś, co zamortyzuje uderzenia, np. koc. Z pyska zwierzęcia należy usunąć wszelkie rzeczy, np. Zabawki czy pokarm. W innym przypadku mógłby się nimi zadławić. Zdania na temat wyciągania psu języka podczas ataku są podzielone. Wskazaniem do tego jest sytuacja, kiedy język powoduje kłopoty z oddychaniem. W przypadku zwierząt poddawanych farmakoterapii nie można zapomnieć o podaniu leku. Najczęściej stosuje się go drogą doodbytniczą. Środki mają wówczas postać czopków lub wlewu. Zawsze trzeba je mieć w domu. Po zakończeniu ataku należy zapewnić psu komfortowe warunki do odpoczynku. Powrót do formy będzie szybszy, jeśli będzie miał ciszę i spokój. Po wstępnym uspokojeniu powinno się zabrać zwierzę do weterynarza. W przypadku nieprzerwanych nawracających ataków to nawet w czasie ich trwania trzeba udać się do specjalisty. Potrzeba farmakologicznego zaprzestania wyładowań w mózgu. Leczenie padaczki u psa Jak leczyć padaczkę u psa? Leczenie padaczki u psa opiera się przede wszystkim na lekach. Środki przeciwdrgawkowe stosuje się w przypadku ataków, które występują częściej niż raz w miesiącu oraz ataków gromadnych. Stan padaczkowy wiąże się z koniecznością interwencji weterynaryjnej. Wówczas potrzebne jest dożylne podanie leków. Po ustabilizowaniu stanu pies leczony jest jak pozostałe czworonogi. Celem terapii jest wyeliminowanie napadów, co niekiedy jest niemożliwe. Wtedy dąży się do zmniejszenia ich częstotliwości i nasilenia. Leki przeciwpadaczkowe zazwyczaj muszą być brane do końca życia. Z tego względu warto zabierać psa na badania kontrolne, bo mogą powodować zaburzenia pracy niektórych narządów.
Wiem ze taki atak pewnie Cie przerazil:(, najgorsza ta bezsilnosc. Udostępnij ten post. Link to postu podczas padaczki - tak jak i u czlowieka psa nalezy trzymac ja swojego malego psiaka
Pierwszy atak padaczki zawsze jest dla Opiekuna szokiem. Warto zapoznać się z podstawowymi wskazówkami dotyczącymi sposobu postępowania, aby móc zareagować w sposób ograniczający ewentualne dodatkowe „szkody” np. urazy głowy, upadki itp. USUŃ MEBLEZ zasięgu psa należy usunąć wszystkie kanciaste i twarde meble, które możemy przesunąć, aby zapobiec urazom związanym z uderzeniami. Szafy i duże meble okładamy poduszkami, kocami. Możesz podłożyć pod głowę miękki koc. ZABIERZ MAŁE PRZEDMIOTYWszelkie małe przedmioty, które mogą zostać zaaspirowane do układu oddechowego należy niezwłocznie usunąć. OGRANICZ ŚWIATŁOWyłącz światło, telewizor, radio zasłoń okna. Intensywne światło może wydłużyć atak, migające obrazy często wywołują atak padaczki, głośne dźwięki niejednokrotnie „bolą” pacjentów neurologicznych. IZOLACJA Inne zwierzęta należy odizolować od psa, który ma atak padaczki. Najlepiej odizolować również dzieci i „zbędnych” domowników, którzy wprowadzą chaos i nerwową NOŚ/NIE PRZYTULAJNie podnoś psa, nie lulaj w ramionach. Jeżeli pies dostanie ataku np. na schodach lub małym łóżku, z którego może spaść, dopuszczalne jest przetransportowanie na WKŁADAJ NIC DO PYSKAWbrew powszechnemu przekonaniu NIE wolno wkładać nic do pyska „żeby nie przygryzł języka”. Nie wyciągaj również języka z jamy ustnej (pies w czasie ataku padaczki może Cię dotkliwie ugryźć), chyba że zauważysz problemy z LEKJeżeli Twój pies miał ataki padaczkowej wcześniej zapewne masz w domu przeciwdrgawkowe leki doodbytnicze – podaj je psu zgodnie z zaleceniami lekarza PODAWAJ TABLETEK, PŁYNÓW DOUSTNIE ! RYZYKO ZADŁAWIENIA!ZACHOWAJ SPOKÓJW każdej krytycznej sytuacji bardzo ciężko zachować opanowanie, jednak musisz to zrobić dla dobra Twojego psa. OBSERWUJ! Twoja obserwacja jest kluczowa! Wiele psów przed atakiem wykazuje szereg symptomów zwiastujących, jeżeli je wychwycisz będziesz przygotowany na atak, a może nawet uda Ci się mu zapobiec podając lek zalecony przez lekarza weterynarii. Obserwuj również psa podczas ataku – czy nie dławi się śliną lub językiem, czy nie uderzył się mocno. Znajdź zaufanego lekarza – to klucz do Twojego zdrowia psychicznego, gdy masz chorego przewlekle atak trwa dłużej niż 10 minut, ataki powtarzają się – niezwłocznie skontaktuj się telefonicznie z lekarzem weterynarii, aby przygotował się na Wasze przyjęcie i udaj się do kliniki. Opracuj z lekarzem prowadzącym schemat postępowania najlepszy dla Twojego psa.E3g7xQ.
atak padaczki u psa
